regen

safeil kroop angstig naar shamura.
hij probeerde ziczelf rustig te houden.
dom dacht hij, als je wil moet je het nu doen...

Shamura kneep bang haar ogen dicht toen het geluid van een bliksemschicht was te horen
daarna ontspande Shamura zich toen de storm wat minder was en er geen bliksemschichten mee waren geweest....

safeil keek naar shamura.
langzaam bracht hij zijn kop naar haar toe.
hij gaf haar echt een likje, alsof het vanzelf ging.

Shamura liep rood aan
Huh wat is dit nou, waarom heb ik die vlinders in mijn buik dacht shamura terwijl ze bloosde
even was Shamura stil welke reactie moest ze geven...

safeil, liep rood aan.
hij voelde de vlinders in zijn buik hem gewoon optillen.
daarna keek hij naar het vragende snoetje van shamura.

Shamura keek nog steeds blozend naar de grond
je kan nu weglopen bij hem vandaan! zei een duiveltje in Shamura's hoofd
nee je heb ttoch vlinders in je buik geef m een lik terug! riep een engeltje Samura keek verward
maar gaf Safeil daarna blozend een lik terug

safeil glimlachte en legde zijn poot op shamura's rug.
daarna gaf hij haar nog een likje.
saampjes keken ze naar de regen.

Shamura keek nog steeds even verbaasd maar keek toen weer gewoon en gaf toch nog blozend Safeil een likje terug waarna ze haar kop naar de grond wendde om de blosjes een beetje te camoufleren

safeil keek naar shamura.
kom op, zei hij, blosjes zijn juist mooi om te zien.
waarna safeil shamura nog een likje gaf.

Shamura werd helemaal rood door die zin en gaf toch maar een likje terug
het duiveltje verdween in Shamura's kop en het engeltje bleef
Shamura werd zo half overheerst door de vlinders in haar maag

die ochtend was safeil wakker geworden.
hij zg dat shamura nog sliep en sloop het hol uit.

'Boe' zei Kyona die naast hem kwam lopen

hoi geeuwde safeil.
wordt het niet is tijd dat je de liefde in gaat, grijnsde hij.
daarna liep safeil weg enging jagen.

Keelay keek vies naar de poema's
Daarna keek ze naar Safeil die de grot uit sloop
Mag ik mee jagen ik heb honger

Kiyu rende na Safeil toe. ''Pappie?''

Shamura keek eens gapend op naar een wit landschap tenminste dat witte lag op de berg
Shamura liep naar buiten toen het begon te sneeuwen
stil liep shamura weg naar haar plekje haar thuis
gewoon.. even tot rust
komen, maar dat kón ze niet
steeds vlogen de gedachte aan wat er was gebeurd door haar kop
Denkend liep Shamura verder ookal wist ze niet waar ze heenging

Kiyu keek na Shamura. ''Wacht op mij!''

Shamura wachtte op het kleine beestje
en keek er eens naar
"Hallo" zei Shamura die het kleine diertje op haar rug zette en toen weer verder liep

Kiyu likte Shamura. ''Ik ben papa en mama kwijt.''

(PS ben zo terug)

Shamura keek naar het kleintje en glimlachte even waarna ze richting het meer liep
wat had ze een dorst!

Kiyu huppelde erachteraan. ''Wil jij mijn mama zijn?''

"Misschien" zei Shamura geheimzinnig waarna ze weer verderliep naar het meer

''Maar waar moet ik slapen?''

"logeer maar bij mij" zei Shamura

''Maar wil je misschien denken of je mijn mama wil zijn?''