regen

safeil at een vogel bij de bergen.
opeens voelde hij druppels op zijn snuit.
daarna begon een enorme regenbui, safeil besloot te gaan schuilen in een kleine grot.

Keelay kwam langs lopen
Nat van de regen
Ze liep dezelfde grot in maar ze wist niet
Dat Safeil daar al zat

hoi? zei safeil.
pas op voor mij.... hij geeuwde

hoi zei Keelay
k wist nie dat jij hier ook zat
Ze ging liggen en keek naar de vallende regen

jij bent toch keelay he, zei safeil.
safeil schrok van een tak die achter in de rots wegspoelde door de regen.
van schrik dook hij tegen keelay aan.

Ik ben Keelay ja
Waar schrok je van?? vroeg ze

Hoi tortel duifjes ik laat jullie wel alleen lachte Anamu

ehm een eh wegdrijvende tak, zei safeil.
ik ben in het donker nogal schrikkerig.
daarna kroop hij snel weg van keelay.

OEI jjajaja zei Anamu

safeil keek naar de jaguar.
hij liep er naar toe en probeerde haar uit de grot te duwen...

Keelay keek kwaad naar Anamu
Toen er een duif op haar hoofd ging zitten
Beet Keelay die in zijn keel en at hem op

safeils maag knorde.
uit een ooghoek keek hij naar keelay.
mag ik ook wat? zei hij.

Eet maar op zei Keelay die de duif naar Safeil gooide

safeil hapte de duif uit de lucht en at hem op.
daarna legde hij de veren op anamu haar kop.

ik had niet eens duiven zei Anamu lachend

Shamura bleef rustig in de regen staan en keek eens de grot in die was toch te vol..
zij paste er vast niet bij net zoals in het vorige gebied waar ze uit was verjaagd
Shamura tilde haar kop eens naar de druipende regen op en liep toen naar een uitstekende
rotspunt en ging erop zitten.
Ineens klaarde het weer maar Shamura bleef raar staren "vuurstokken!"
zei Shamura geschrokken toen ze een stel mensen met ronde kijkers(verrekijkers)
zag turen in de grot snapte Shamura wat er aan de hand was "jachtseizoen!"
zei Shamura waarschuwend maar voordat Shamura het wist suisde een kogel haar richting op..

safeil dook voor shamura, net op tijd.
de kogel trof safeil n zijn poot en haalde hem onderuit.
hij wankelde de grot in.

Shamura schrok zich dood en keek nog eens goed naar de kloof nog net geen twee meter deze sprong kon ze halen!
(poema's kunnen ong. iets van 2 m ver springen)
zonjder enige twijfel nam Shamura een aanloop en Sprong over de kloof heen tot ze recht voor de mensen stond
"Hoi! en ook gedag!" zei Shamura waarna ze het geweer uit de handen van de man duwde en het de kloof ingooide
en toen de man in zijn maag beet zo hard ze kon daarna keek ze gevaarlijk naar de andere die wegrenden
na nog twee minuten aan de andere kant te hebben gestaan sprong Shamura terug en rende ze naar Safeil toe

safeil duwde zichzelf omhoog tegen de rotswand.
de won bloedde niet zo hevig, en was best schoon.
voorlopig kon hij er mee vooruit.

Shamura keek nog steeds stil naar Safeil dat had hij aan haar te danken...
Shamura zweeg en bleef voor zich uitstaren tot ze naar de maan keek
dat deed ze altijd als ze naar antwoorden zocht
deze keer was er geen hulp van de maan ze moest zelf maar regelen dat ze Safeil kon helpen

safeil ging zitten en stak zijn poot in het water.
een schok ging door hem heen, en hij keek even naar zijn poot.
daarna stak hij zijn poot nog even in het water.
het zag er verlijdelijk uit en safeil dacht er aan te gaan zwemmen.
maar dat kon niet met een gewonde poot en hij viel zuchtend neer.

Shamura keek nog steeds naar de maan en had toen eens een idee
dat kogel geval er gewoon uitvissen!
dan kon de wond in het water helen!
Shamura keek stil naar Safeil zou hij uberhaupt wel haar hulp willen..
stil liep Shamura dichterbij

safeil kreeg shamura in het oog.
hij zou maar niks doen en kijken wat ze van plan was.
geeuwend ging hij liggen, met zijn gewionde poot uitgestoken.

Shamura verzette echter geen stap eerst toestemming
"Sorry dat ehm.. jij nu gewond bent..." zei Shamura
die verdrietig naar de man die doodstil aan de overkasnt lag zonet had hij een kogel afgevuurd en nu was safeil in plaats van zij gewond..
"Zou ik dat eh.. geval" zei Shamura die raar naar de kogel keek "eruit kunnen halen?"

ok slikte safeil.
haal er maar uit, dan staan we quitte.
trillend van de spanning deed safeil zijn gen dicht.